Καταγγελία
του Α.Σ.Βάρδα ‘15
Προς Ε.Π.Σ
Ηλείας και Σύνδεσμο Διαιτητών Ηλείας
Στο παιχνίδι
πρωταθλήματος που διεξήχθη σήμερα 29/10/2016 στο γήπεδο Κάστρου
μεταξύ της τοπικής ομάδας Βάρδας ’15 , παρακολουθήσαμε όλοι οι παρευρισκόμενοι σκηνές ζούγκλας ,όπου με το «έτσι θέλω» έπρεπε να επικρατήσει ο «μάγκας» του χωριού και όχι ο αθλητισμός, ο οποίος τελικά βγήκε χαμένος.
Γυρίσαμε δεκαετίες πίσω, εκεί όπου το ξύλο, μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο οι ύβρεις και οι εκφοβισμοί έδιναν αναγκαστικά την νίκη στον πιο νταή , αφαιρώντας το δικαίωμα της αντιπάλου ομάδος να αγωνιστεί όπως ο αθλητικός πολιτισμός προστάζει.
Πιο συγκεκριμένα, η Βάρδα’15 μέχρι το 80’ λεπτό , κέρδιζε 1-0 μέσα στο Κάστρο και εκείνη τη στιγμή σε μια επίθεση της γηπεδούχου ο βοηθός διαιτητή κος Κολόκας , υπέδειξε οφσάιντ τον επιτιθέμενο ,κρατώντας σταθερά υψωμένη την σημαία του ενώ ο διαιτητής, μη έχοντας παρατηρήσει την υπόδειξη του βοηθού ,άφησε τη φάση στο τέλος της οποίας οι καστρινοί σημείωσαν γκολ. Στο σημείο αυτό ο διαιτητής κος Ρηγόπουλος αντελήφθη την υπόδειξη και κατευθύνθηκε προς το βοηθό για συνεννόηση.
Πριν η συνεννόηση ολοκληρωθεί εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο οπαδοί και παράγοντες του Κάστρου με μπροστάρη τον προπονητή τους κ Αριδάκη.
Ο οποίος κυρίως διατηρεί και Ακαδημίες όπου … εκπαιδεύει μικρά παιδία ,δίνοντας τους προφανώς το παράδειγμα του ιδίου προς μίμηση. Δηλαδή «όπου δεν μπορείτε αγωνιστικά πάρτε το παιχνίδι με βία και τρομοκρατία». Όλοι αυτοί παράγοντες και οπαδοί ,κατάφεραν με απειλές και με ξύλο (!)προς τον βοηθό για την υπόδειξη του να πάρουν αυτό που ήθελαν : να μετρήσει το γκολ. Η κατάσταση εν τω μεταξύ στον δικό μας πάγκο και έξω από τον αγωνιστικό χώρο ήταν τραγική, με μικρά παιδιά να κλαίνε από φόβο – ο μέσος όρος των δικών μας παιχτών είναι δεκαεπτά χρονών και γονείς που παρακολουθούσαν άφωνοι απ’έξω χωρίς να μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους στο… τερέν του μποξ που τα έφεραν … Το αποκορύφωμα της φασιστικής και χωριάτικης νοοτροπίας δε, ήταν το έξης :παίχτης του Κάστρου επ’ ονόματι Χαλικιάς , με Νο 9 ενώ είχε αποβληθεί με δεύτερη κάρτα προς το τέλος , αλλάζει στα αποδυτήρια φορώντας τα δικά του ρούχα και… εισβάλλει στον αγωνιστικό χώρο ως φίλαθλος (!) να ξαναχτυπήσει τον βοηθό ,γιατί μάλλον οι προηγούμενοι δεν τα κατάφεραν καλά . Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να δοθεί εντολή στους ποδοσφαιριστές μας να μη φέρουν αντιστάσεις , να καθίσουν να χάσουν ώστε να γυρίσουμε σώοι στα σπίτια μας γιατί προείχε η σωματική μας ακεραιότητα.
Η Βάρδα ως πόλη διατηρεί δύο ομάδες , η μία στην Γ’ εθνική όπου και διαπρέπει και τη Βάρδα ’15 όπου πέρσι πήρε το πρωτάθλημα στην κατηγορία της .
Αν αυτό ενοχλεί τις οπισθοδρομικές και ζηλόφθονες νοοτροπίες μερικών, προτείνουμε να μας μιμηθούν για το καλό του ηλειακού ποδοσφαίρου παρά να εκφράζουν αυτή την συμπλεγματική (κομπλεξική) συμπεριφορά .
μεταξύ της τοπικής ομάδας Βάρδας ’15 , παρακολουθήσαμε όλοι οι παρευρισκόμενοι σκηνές ζούγκλας ,όπου με το «έτσι θέλω» έπρεπε να επικρατήσει ο «μάγκας» του χωριού και όχι ο αθλητισμός, ο οποίος τελικά βγήκε χαμένος.
Γυρίσαμε δεκαετίες πίσω, εκεί όπου το ξύλο, μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο οι ύβρεις και οι εκφοβισμοί έδιναν αναγκαστικά την νίκη στον πιο νταή , αφαιρώντας το δικαίωμα της αντιπάλου ομάδος να αγωνιστεί όπως ο αθλητικός πολιτισμός προστάζει.
Πιο συγκεκριμένα, η Βάρδα’15 μέχρι το 80’ λεπτό , κέρδιζε 1-0 μέσα στο Κάστρο και εκείνη τη στιγμή σε μια επίθεση της γηπεδούχου ο βοηθός διαιτητή κος Κολόκας , υπέδειξε οφσάιντ τον επιτιθέμενο ,κρατώντας σταθερά υψωμένη την σημαία του ενώ ο διαιτητής, μη έχοντας παρατηρήσει την υπόδειξη του βοηθού ,άφησε τη φάση στο τέλος της οποίας οι καστρινοί σημείωσαν γκολ. Στο σημείο αυτό ο διαιτητής κος Ρηγόπουλος αντελήφθη την υπόδειξη και κατευθύνθηκε προς το βοηθό για συνεννόηση.
Πριν η συνεννόηση ολοκληρωθεί εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο οπαδοί και παράγοντες του Κάστρου με μπροστάρη τον προπονητή τους κ Αριδάκη.
Ο οποίος κυρίως διατηρεί και Ακαδημίες όπου … εκπαιδεύει μικρά παιδία ,δίνοντας τους προφανώς το παράδειγμα του ιδίου προς μίμηση. Δηλαδή «όπου δεν μπορείτε αγωνιστικά πάρτε το παιχνίδι με βία και τρομοκρατία». Όλοι αυτοί παράγοντες και οπαδοί ,κατάφεραν με απειλές και με ξύλο (!)προς τον βοηθό για την υπόδειξη του να πάρουν αυτό που ήθελαν : να μετρήσει το γκολ. Η κατάσταση εν τω μεταξύ στον δικό μας πάγκο και έξω από τον αγωνιστικό χώρο ήταν τραγική, με μικρά παιδιά να κλαίνε από φόβο – ο μέσος όρος των δικών μας παιχτών είναι δεκαεπτά χρονών και γονείς που παρακολουθούσαν άφωνοι απ’έξω χωρίς να μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους στο… τερέν του μποξ που τα έφεραν … Το αποκορύφωμα της φασιστικής και χωριάτικης νοοτροπίας δε, ήταν το έξης :παίχτης του Κάστρου επ’ ονόματι Χαλικιάς , με Νο 9 ενώ είχε αποβληθεί με δεύτερη κάρτα προς το τέλος , αλλάζει στα αποδυτήρια φορώντας τα δικά του ρούχα και… εισβάλλει στον αγωνιστικό χώρο ως φίλαθλος (!) να ξαναχτυπήσει τον βοηθό ,γιατί μάλλον οι προηγούμενοι δεν τα κατάφεραν καλά . Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να δοθεί εντολή στους ποδοσφαιριστές μας να μη φέρουν αντιστάσεις , να καθίσουν να χάσουν ώστε να γυρίσουμε σώοι στα σπίτια μας γιατί προείχε η σωματική μας ακεραιότητα.
Η Βάρδα ως πόλη διατηρεί δύο ομάδες , η μία στην Γ’ εθνική όπου και διαπρέπει και τη Βάρδα ’15 όπου πέρσι πήρε το πρωτάθλημα στην κατηγορία της .
Αν αυτό ενοχλεί τις οπισθοδρομικές και ζηλόφθονες νοοτροπίες μερικών, προτείνουμε να μας μιμηθούν για το καλό του ηλειακού ποδοσφαίρου παρά να εκφράζουν αυτή την συμπλεγματική (κομπλεξική) συμπεριφορά .
Εκ του Α.Σ. Βάρδα ‘15
